Przestrzeń kosmiczna wokół Ziemi jest aktualnie intensywnie wykorzystywana przez człowieka do celów:

• gospodarczych,
• naukowych,
• komunikacji
• bezpieczeństwa.

Przestrzeń ta stanowi środowisko podlegające procesom zmian pod wpływem działania czynników naturalnych – takich, jak: aktywność słoneczna, występowanie promieniowania kosmicznego, występowanie asteroid, czy oddziaływanie grawitacji ziemskiej, a także zmian wynikających z działalności człowieka, np. możliwości umieszczania w przestrzeni kosmicznej sztucznych satelitów i wykorzystywania ich do własnych celów.

Te dwa wymiary przestrzeni kosmicznej podlegają obserwacji i analizie pod kątem występujących zagrożeń dla aktywności człowieka na Ziemi i w przestrzeni kosmicznej.

• Wymiar naturalny niesie zagrożenia związane z naturalnym występowaniem obiektów kosmicznych, asteroid bezpośrednio zagrażających Ziemi (ang. Near Earth Objects -NEO) oraz naturalnym występowaniem zjawisk w przestrzeni wokółziemskiej np. wynikającej z aktywności Słońca, tj. pogody kosmicznej (ang. Space Weather – SWE).

• Wymiar ludzki charakteryzowany jest jako obszar zagrożeń wynikający z efektów działalności człowieka na orbicie okołoziemskiej oraz w konsekwencji powstawania elementów zbędnych na orbitach Ziemi, tzw. śmieci kosmicznych (space debris). Śmieci kosmiczne to np. zużyte części rakiet nośnych, niewykorzystywane już satelity, odłamki satelitów, itp. Ten wymiar bezpieczeństwa kosmicznego rozumiany jest jako możliwość wykrywania i śledzenia sztucznych obiektów w kosmicznej przestrzeni okołoziemskiej (ang. Space Surveillance and Tracking – SST).

Aktywne przeciwdziałanie powstawaniu odłamków komicznych poprzez ich usuwanie (ang. Active Debris Removal – ADR) lub zapobieganie powstawaniu poprzez planowanie aktywnego zakończenia misji (ang. Space Debris Mitigation – SDM) również zalicza się do obszaru bezpieczeństwa kosmicznego.

Aktywne monitorowanie przestrzeni kosmicznej przez człowieka rozumiane jest jako zdolność uzyskania świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej (ang. Space Situational Awareness – SSA).

Bezpieczeństwo Kosmiczne rozumiane jest zatem jako możliwość uzyskania świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej SSA i obejmuje :

1. obserwację działań człowieka – segment SST;
2. badanie zdarzeń naturalnych – segment SWE;
3. śledzenie obiektów bliskich Ziemi – segment NEO;
4. aktywne przeciwdziałanie powstawaniu odpadów kosmicznych ADR/SDM;
5. regulowanie ruchu w kosmosie STM\STCM (ang. Space Traffic Management /Space Traffic Control and Management).