Radziecki program Interkosmos kojarzony jest przede wszystkim z pierwszym polskim pilotem-kosmonautą, czyli Mirosławem Hermaszewskim. To on, wraz z Piotrem Klimukiem, w ramach misji Sojuz 30/Salut 6 spędził ponad tydzień na orbicie okołoziemskiej, wykonując zaplanowane wcześniej eksperymenty biologiczne, psychologiczne, fizjologiczne i geofizyczne. Warto pamiętać też o Zenonie Jankowskim, który był kosmonautą rezerwowym dla Hermaszewskiego i w każdej chwili mógł go zastąpić w razie jego niedyspozycji.

Program STS (ang. Space Transportation System), czyli amerykański program lotów wahadłowców, zatrudniał w charakterze astronautów kolejne pokolenie potomków polskich emigrantów. Byli to Karol Bobko (STS-6, STS-51-D, STS-51-J), Scott Parazynski (STS-66, STS-86, STS-95, STS-100, STS-120), James Pawelczyk (STS-90), George Zamka (STS-120, STS-130) i Christopher Ferguson (STS-115, STS-126, STS-135). Ten ostatni, jako dowódca, brał udział w finałowej misji promu Atlantis, który zamknął program STS i erę wahadłowców.